علاء همچنان یکی از مهره‌های پنهان و سردرگم تاریخ معاصر ایران است. ما هنوز شناخت آگاهانه‌ای نسبت به نطق پر سر و صدای او در مجلس پنجم علیه سلطنت رضاشاه نداریم که چگونه پس از به حکومت رسیدن رضاشاه، از مدافعان سرسخت وی شد؟...نویسنده کوشش نمی‌کند تا به لحاظ تیپولوژی سیاسی یک تیپ از رفتار، کردار و منش سیاسی از علاء بدست دهد...اتحادیه اهمیت و نقش علاء را در غائله آذربایجان مهم‌تر از احمد قوام، سیدحسن تقی‌زاده و محمدرضا شاه می‌داند، اما برای این اهمیت و جایگاه سند و شواهد متقن و محکمی ارایه نمی‌دهد.

شاه به مقامی امریکایی گفت می‌خواهد از شرّ علاء و امثالِ او خلاص شود. گفت آن‌ها نمی‌توانند خودشان را با سرعتِ تغییرات هماهنگ کنند.

«زندگی‌نامه سیاسی علاء» از حیث روشی، اسنادی و محتوایی دارای اشکالات جدی و مهمی بوده و نه فقط چیزی به دانش ما در مورد این چهره سیاسی اضافه نمی‌کند بلکه با تدوین گزینشی و جهت‌دار داده‌ها، تصویری ناتمام از حسین علاء و رخدادهای مرتبط با وی را ارایه داده است. از حیث روشی، کتاب شباهتی به یک زندگی‌نامه ندارد...در کتاب دکتر اتحادیه، با شخصیت فیکس و منجمد شده‌ای مواجه هستید که از ابتدای نوجوانی تا کهن‌سالی، دغدغه‌ای جز «لیبرالیسم، پارلمانتاریسم و مشروطه‌خواهی» ندارد.

تا کمک‌هزینه به صورت مستقیم به نخست‌وزیر ایران تعلق گیرد تا او بتواند حامیانش را تقویت کرده و مخالفانش را شکست دهد.